مقاله مفهوم و بررسی مدیریت اسلامی

مقاله مفهوم و بررسی مدیریت اسلامی

مدیران از دیدگاه اسلام

مقدمه

توفیق در مدیریت مستلزم وجود سه نوع بلوغ و توانایی است : دانش مهارت و اخلاق . اینها از شرایط و لوازم غیر قابل انکار مدیریت فرماندهی و رهبری موفق هستند

موضوع مناسبات بعنوان جزئی عمده و لاینفک از اداره

معمولا وقتی از اداره -مدیریت بمفهوم عام - سخن بمیان می آید نظر به یک کار و کوشش دستجمعی است و مدیریت امروز نیز اداره را در چار چوبی محدود و مخصوص از همین تصور عمومی در نظر دارد.

در حالیکه موضوع اداره در مفهوم و کم و کیف واقعی خود در سطحی بس گسترده تر از این برداشت با صطلاح علمی و آکادمیک ، یا آن تصور معمول و رلایج مطرح است ، بطوریکه : نه تنها در مورد تمام امور جمعی انسان مطرح است ، بلکه کلیه امور فردی او را نیز درز بر می گیرد و از این بالاتر ، با نظری دقیقتر به این حقیقت می رسیم که : اصولا موضوع ادره در مورد هر دو یا چند چیز - اعم از شی ، نیرو یا انسان - که موجود بوده و نظم و نفسشان مورد نظر باشد پا در میان دارد. و این گفته متکی به بررسی ها و مباحثات متعدد متنوع و عمیق است و با تمام سفسطه های عناصر غلرزب و شرق زده و کوتاه بین در حول و حوشش بقدرت خود باقی است.

بهر تقدیر اعم از آنکه این معنای کلی از اداره نظر ما را بخود اختصاص دهد یا آن مفهوم جزئی در واقعیت این نکته حرف یا ابهامی نیست که : تصور موضوع اداره منهای وجود نوعی از مناسبات امکان پذیر نیست و اصولا چنین اداره ای وجود خارجی ندارد تا آنجا که : شاید بیک اعتبار و با یک دید وسیع و عمیق - در تعریف اداره بتوان گفت : اداره چیزی جز برقراری یک سری ارتباطات پویا و هماهنگ نیست . ولی اگر بخواهیم تا این حد در مورد روابط جلو نر فته و گفته فوق را سخنی غلو آمیز و افراطی تلقی کنیم در درستی نکته زیر تردیدی نیست که: موضوع روابط عنصری عمده از اداره و بی گزاف ، عمده ترین بخش آنرا تشکیل می دهد

بیانی کلی از مناسبات انسانی در مدیریت امروز و مدیریت اسلامی

چگونگی مناسبات در مدیریت امروز

مناسبات انسانی در اداره به مفهوم رایج و امروزی آن اعم از انواع غربی و شرقی،

اولا ناقص و غیر جامع و مانع است و ثانیا - ناصالح واژگونه و غیر انسانی می باشد.

این روابط با تمام وجودشان منحصر به برخی از ابعاد وجود انسانی می گردد و آن حالت فراگیر لازم را ندارد که در تمام جنبه های زندگی آدمی مطرح بوده و کلیه امور فردی - اجتماعی انسان در بگیرند.

این روابط با همان وجود ناقص و غیر جامع و مانع خود و درز همان ابعاد معدود و محدودشان نسیز خدائی ، انسانی ، خلقی ،و مردمی نیستند و در خدمت رهائی و رشد توحید و یگانگی برابری و برادری و نظم و نسق امور و وجود آنها عمل نمینمایند و بلکه از این نظر در جهتی کاملا معکوس و واژگونه سیر می کنند

چگونگی مناسبات انسانی در اداره اسلامی

بدیهی است آنچه که در فوق گفته شد نمی تواند مقبول عقل و علم باشد و بلکه اولا مناسبات انسانی باید بطور کامل و همه جانبه مورد توجه قرار گیرد و ثانیا لازم است که این توجه صالح یعنی خدائی ، خلقی و مردمی باشد . بدیهی است که توجه رسا یا نارسا صالح یا ناصالح به پاره ای از اجزا یک مجموعه و غفلت از پاره ای اجزا دیگر جرز فساد و ناکامی در نظر و عمل چیزی در پی نخواهد داشت و جهان حاضر نیز با تمام واقعیات تلخ و واژگونه اش شاهد خوبی بر این مدعاست.